гати
31одбігати — I одб ігати див. відбігати. II одбіг ати див. віддбіга/ти …
32побігати — аю, аєш, док. 1) Бігати якийсь час. 2) розм. Док. до бігати 6) …
33позбігати — I позбіг ати а/є, а/ємо, а/єте, док. 1) Стекти скрізь або в багатьох місцях (про рідину). || тільки мн., розм. Втратити частину вмісту рідини, яка виливається через край при закипанні (про все чи багато чогось). 2) тільки мн. Збігти куди небудь… …
34підбігати — підбігти (наближатися швидко, бігцем), надбігати, надбігти, прибігати, прибігти, підлітати, підлетіти, підскакувати, підскочити, прискакувати, прискочити …
35убігати — вбігати, убігти, вбігти (біжучи, проникати в межі чого н.), забігати, забігти, у[в]літати, у[в]летіти Пор. заходити I, 1) …
36забігати — дієслово доконаного виду почати бігати забігати дієслово недоконаного виду до забігти …
37позбігати — дієслово доконаного виду швидко обходити, оббігати якусь територію розм. позбігати дієслово доконаного виду стекти скрізь або в багатьох місцях …
38въпрѧгати — ВЪПРѦГА|ТИ (5), Ю, ѤТЬ гл. Впрягать: кони, ˫аже въпрѩгати въ ѡрѹжны˫а колесница ГА XIII–XIV, 94а; ѹстра˫ае(т) же ратаи рало. и впрѩгае(т) волы. ГБ XIV, 82а; тамо кони впрѩгаю(т). Там же, 129г …
39налѣгати — НАЛѢГА|ТИ (6*), Ю, ѤТЬ гл. 1.Нападать, наступать: Половцемъ же ѡсѣдѧщемъ Торцьскыи. противѧщимъ же сѧ Торкомъ и крѣпко борющимъсѧ... Половци же начаша налѣгати ЛЛ 1377, 73 об. (1093); то же ЛИ ок. 1425, 81 об. (1093); Мстиславу же боле налѣгающю… …
40отъбѣгати — ОТЪБѢГА|ТИ (66), Ю, ѤТЬ гл. 1.Убегать, отбегать: ѡн же шiбаше ихъ пѧстию сварѧсѧ. и тако ѿбегаше ѿ нихъ помѣта˫а сребрьникы. ПрЛ 1282, 51а; и понеже христообразноѥ писаниѥ… ѥп(с)пи. въспри˫аша и. къ гречстеи земли приближатсѧ… и бѣси. здѣ некако… …